top of page

Structuren

 

BEWEGING IN EN DOOR DE MASSA

Materie als uitdrukking van energie

'Perforar', 'Space between Spaces'.

Bij mijn laatste werk gaat de energie dwars door de materie heen, het perforeert de massa, het volume.

Er ontstaat zichtbaar ruimte en het licht kan er in en doorheen. Uitgevreten. 

 

TOOLS, gereedschappen. 

Tijdens mijn onderzoeken in het landschap intrigeerden mij de grotten in Spanje en Frankrijk, Altamira, 'Lascaux', Arcy sur Cure en de opgravingen in

De La Vallée de la Creuse, bij Saint Marcel.

De vroegste mens ontdekte stenen voorwerpen die men kon omvormen tot 

Artefacts, werktuigen, gereedschappen. Zij stamden uit de tijd van de steentiidjagers en voedselverzamelaars.

Het mes is één van die oudste werktuigen.

Het mes kan een moordwapen zijn, maar ook dienstbaar bij een operatie,

dat wegsnijdt wat overbodig is en dat analytisch scheidt en onderscheidt.

'Cutting Loose the Thornbrush'

Ik heb het 'snoeien' in het beeld gebruikt als metafoor, om zo uiting te geven aan menselijke overleving en scherpte van het menselijk bewustzijn.

Mijn grootvader was fruitteler en zijn motto was,  'snoeien doet groeien'.

Het snoeien was nodig om ruimte te creëren.

De hand met het mes snijd de zieke of overbodige takken weg om zo ruimte  te creëren voor nieuwe scheuten en de groei te bevorderen.

Het toont dramatisch maar is heel belangrijk zodat het voedsel elk jaar weer terug kan komen, de fase inleidend voor de stilte van de winter.

'Cutting and Folding'

Het zwaard belichaamt rechtvaardigheid en gezag.

In het beeld hangt een zwaard over een loden lap waaruit drie uitgesneden banen tot één vlecht worden verenigd.

Ordenen en vormgeven.

 

 

BEWEGING IN HET BEELD

‘Arches naar Boccioni‘

The Arches’ is een plek in Amerika waar in millennia, grote natuurlijke bogen zijn ontstaan in de rotsen;  een zichtbare beweging van het landschap in ‘tijd en ruimte’.

Dat landschap sprak mij enorm aan, omdat ik in mijn beeldentaal op zoek ben naar de beweging in het beeld.

Tijdens dat vormonderzoek ontdekte ik in de gedaante van één van de rotsen in The Arches, een grote overeenkomst met het werk van Umberto Boccioni , een Italiaanse beeldhouwer: ‘Forme Uniche della continuita nello spazio’.  100 jaar geleden was dit werk een mijlpaal in de geschiedenis van de Kunst, omdat hij als eerste probeerde de beweging in een beeld vast te leggen (1913).

Ik zag de overeenkomst van dit beeld en de rots in beeld en betekenis.  De rots lijkt ook een stap te doen in de ruimte, zoals het beeld van Boccioni doet.

Met mijn vormonderzoek ben ik doorgegaan met die beweging in het beeld.

Titel: ‘Arches naar Boccioni', Evolutie en beweging in het Beeld.

De energie van het landschap.

'Arches naar Boccioni 1'

'Arches naar Boccioni 2'

'Nine Stones, they dance around noon'

Het beeld 'Nine Stones, they dance around noon' is geïnspireerd op de stenen cirkels uit de oudheid. In het Verenigd Koninkrijk worden meerdere cirkels met de titel 'Nine...' aangetroffen ; (Nine Stones, Nine Maiden, Nine Ladies).

Het woord 'Nine' is hier niet het getal negen, maar staat voor het begrip noon, wat middaguur betekent.

Volgens oude volksgeloven wordt vertelt dat de stenen rond het middaguur kunnen gaan dansen. Het lijkt een mythe, maar mythes zijn ook hier gebaseerd op de werkelijkheid. Rond twaalf uur gaat de zon over van oost naar west en de schaduwen veranderen mee. Het lijkt of de stenen zich bewegen. Soms is de tijd zichtbaar.

Bij mijn 'Nine Stones' suggereer ik de natuursteen te laten bewegen, door deze op te tillen en de ceramiek eronder zo te vormen dat beweging zichtbaar lijkt.

Zes beelden staan in een cirkel.

Bij het middaguur verschuift het licht (en daarmede de schaduw) van oost naar west.

Het licht maakt de hollingen en bollingen in het beeld zichtbaar, door het verschuiven van de schaduwen en het licht word de oppervlakte van de steen ‘bewogen’, wordt ‘de tijd’ zichtbaar. 

'Nine Stones, they dance around noon'.

 

 

 

 

 

 

 

bottom of page